ElbasaniPlus Lajmet më të fundit nga Elbasani dhe jo vetëm.
Fatma Spahiu ka kaluar një rrugëtim të jashtëzakonshëm, një histori jete e mbushur me sfida, por edhe me shumë shpresë. Vajza e saj, Erina, kur ishte vetëm 2 vjeç, u diagnostikua me spektrin e autizmit, një moment që ndryshoi përjetësisht jetën e familjes së saj.
Ajo që nisi si një periudhë e pasigurtë dhe pikëpyetje të shumta, u shndërrua në një udhëtim të mbushur me kurajë dhe sakrifica, për të ndihmuar jo vetëm vajzën e saj, por edhe shumë fëmijë të tjerë që përballen me të njëjtën sfidë. Prej thuajse 10 vitesh, Fatma Spahiu ka hapur “Qendrën Shqiptare për Integrimin e Njerëzve me Aftësi të Kufizuara”.
Në një intervistë për emisionin “Çasti i Duhur” në RTSH, Fatma kujton e momentin shokues kur mori vesh që e bija u diagnostikua me spektrin e autizmit.
“Mamaja e bashkëshortit dyshonte dhe thoshte “mos vajza nuk dëgjon”, dhe nga ai moment filluam vizitat. Kur e çuam te një pediatre, nuk e kuptuam çfarë do të thoshte autizëm, pasi e dëgjonim për herë të parë. Ajo na tha, “Mosha fizike e fëmijës është 2 vjeç, por në fakt mosha mendore është 1”. Na ra si një rrufe në qiell të hapur dhe filluam të kërkonim në internet mbi këtë çrregullim. Nuk e mendonim se do të përballeshim kurrë me sfida të kësaj natyre dhe filloi në familje një ndryshim rrënjësor. Duhej të kishim një rregull strikt për të ndihmuar vajzën. Para 16 vitesh nuk kishte as profesionistë të mirëfilltë dhe as qendra për t’i ndihmuar dhe ne ishim si një “rrugë pa krye” dhe nuk arritëm të gjenim një profesionist. Më pas u hap qendra e autizmit në Tiranë dhe në Elbasan dhe ka qenë një stërmundim. Bashkëshorti im edhe sot e kësaj dite nuk e pranon fatin, jo faktin që ka një fëmijë ndryshe”, u shpreh ajo.
Edhe pse ndihma për fëmijë me spektrin e autizmit ishte thuajse inekzistente përpara 16 vitesh, Fatma nuk u dorëzua. Ajo u angazhua plotësisht për të ndihmuar Erinën, duke hapur kështu mundësinë për të ndihmuar edhe fëmijë të tjerë.
“Qendra është bërë shtëpia ime e dytë. Kur do hapej qendra, bashkëshorti më thoshte: “Fatma, nuk do e përballosh dot”. Ndihma që i kam dhënë Erinës ka qenë e madhe, por ka ndihmuar edhe fëmijë të tjerë dhe prindërit e tyre, por edhe profesionistët. Qendra ka rreth 10 vjet që është krijuar, numri i fëmijëve është diku te 20, nga 2-13 vjeç dhe kemi një grup tjetër mbi 15 vjeç. Nëse me fëmijët e vegjël ndiqen terapi zhvillimi, me të rriturit mundohem të bëjmë aktivitete që lidhen me aftësimin për jetën, aktivitete kulturore”, u shpreh Fatma.
Sot, Erina studion në shkollën e mesme për Hoteleri dhe Turizëm në Elbasan. Nëna e saj, Fatma shprehet se rruga për integrimin në shoqëri ka qenë e gjatë, por sot ka fituar më shumë pavarësi.
Për Fatmën, ndihma e profesionistëve dhe roli i mësuesve mbështetës janë vendimtare. Megjithatë, ajo ka vënë re se integrimi i fëmijëve me autizëm në shoqërinë shqiptare mbetet një sfidë e madhe.
“Erina sot është rritur, studion në shkollën e mesme për Hoteleri dhe Turizëm në Elbasan, ka fituar një lloj pavarësie. Ka qenë një rrugëtim shumë i vështirë, Erina ka qenë një fëmijë agresiv, sfidat kanë qenë të panumërta: në shtëpi, në qendër, në rrugë, në restorante, në shkollë. Për fat të keq, mentaliteti shqiptar dëmton, pasi duket sikur të tjerët të dhimbsen, por kam kuptuar se shumica e tyre nuk bashkohen me dhimbjen tënde, po thjesht iu vjen keq. Ne prindërve nuk na duhet keqardhja. Bota është ndryshe, i pranon në çdo lloj ambienti, janë bashkëpunues. Edhe këtu tek ne ka ndryshuar diçka, edhe për shkak të ndërgjegjësimit, por integrimi në shoqëri është ende i vështirë. Shërbimi psiko-social në shkolla dhe roli i mësuesit mbështetës luan një rol shumë të rëndësishëm. Ekziston një mënyrë e keqpranimit të prindërve të fëmijëve tipikë në praninë e fëmijëve me autizëm dhe mësues të caktuar e thonë: “Ishalla nuk më bie një fëmijë në klasë se nuk kam mundësi t’i shpjegoj fëmijëve të prindërve që nuk donin ta pranonin një fëmijë të tillë”, shprehet ajo.
/rtsh.al/
