Dr. James Hiram Bedford ishte një profesor në Universitetin e Kalifornisë dhe veteran i Luftës së Parë Botërore, i cili njihet si personi i parë që iu nënshtrua ruajtjes krionike – praktika e ruajtjes së trupit ose trurit të njeriut në temperatura jashtëzakonisht të ulëta pas vdekjes. Në vitin 1967, Bedford u diagnostikua me kancer në veshka që kishte metastazuar në mushkëri, në një kohë kur mjekësia nuk ishte aq e avancuar sa sot.
Në atë kohë, Bedford ishte i njohur me konceptin e ruajtjes krionike, pasi kishte lexuar librin “The Prospect of Immortality” nga Dr. Robert Ettinger, themeluesi i Institutit të Krionikës, i cili ofron shërbime të ngrirjes së trupit pas vdekjes me synimin e ringjalljes së mundshme në të ardhmen kur teknologjia mjekësore të ketë avancuar mjaftueshëm për të kuruar sëmundjen që shkaktoi vdekjen.
Pas leximit të këtij procesi, Bedford kërkoi që trupi i tij të ngrinte pas vdekjes. Më 12 janar 1967, atij iu injektua dimetil sulfoksid për të mbrojtur organet e brendshme, pasi i gjithë gjaku iu largua nga trupi, citon elbasaniplus.com
Më pas, Bedford u vendos në një tank me azot të lëngshëm në minus 196 gradë Celsius.
Njëzet e katër vjet më vonë, organizata Alcor, e cila kryen ruajtjen krionike, hapi trupin e Bedfordit dhe kontrolloi gjendjen e tij krionike. U përcaktua se trupi ishte ruajtur mirë; hunda dhe goja e tij kishin erë gjaku dhe fytyra dukej më e re se 73 vjeç. Zona të lëkurës në gjoks dhe qafë ishin të ndryshuara në ngjyrë dhe korneat ishin të bardha si akulli.
Teknikët e mbështollën Bedfordin në një thes të ri fjetjeje dhe e zhytën trupin e tij në azot të lëngshëm për të pritur. Sot, mbi 50 vjet pas kohës së premtuar për të zgjuar Bedfordin, ai është ende një “mumje”.
Sipas Robert Nelson, një nga tre shkencëtarët që kryen ruajtjen krionike, fjalët e fundit të Bedfordit ishin: “Dua që të kuptoni se nuk e bëra këtë me mendimin se do të ringjallem. E bëra këtë me shpresën se një ditë pasardhësit e mi do të përfitojnë nga kjo zgjidhje e mrekullueshme shkencore.”