ElbasaniPlus Lajmet më të fundit nga Elbasani dhe jo vetëm.
Nga Miranda Sadiku
Në historinë e futbollit elbasanas, pak emra ngjallin kujtime dhe emocione si ai i Dorian Bylykbashit. I lindur më 8 gusht 1980 në Elbasan, Bylykbashi u formua që në moshë të vogël në akademinë e klubit të qytetit, KF Elbasani, aty ku pasioni për futbollin u kthye në mënyrë jetese. Qysh në vitet e para, ai ra në sy për teknikën e hollë, qetësinë në manovrim dhe për mënyrën se si arrinte ta shihte lojën një hap përpara të tjerëve, cilësi që do ta shoqëronin gjatë gjithë karrierës.
Debutimi me skuadrën e parë të Elbasanit ishte vetëm fillimi i një rruge të ndritur. Me fanellën verdheblu, Bylykbashi u kthye shpejt në lider të mesfushës, duke udhëhequr skuadrën drejt suksesit në Kategorinë e Parë në sezonin 2001-2002, që solli ngjitjen në Superiore. Në fushë, ai ishte dirigjenti që qetësonte lojën dhe niste çdo aksion sulmues, një mesfushor që i jepte ritëm skuadrës dhe frymë publikut.
Pas performancave mbresëlënëse, karriera e tij mori kthesë të re me kalimin te Vllaznia e Shkodrës, një nga klubet me më shumë traditë në vend. Aty, Bylykbashi fitoi Kampionatin Kombëtar në sezonin 2000–2001, duke treguar se talenti i tij ishte gati për majat e futbollit shqiptar. Ai ishte jo vetëm pjesë e skuadrës kampione, por edhe një nga lojtarët më krijues dhe më të qëndrueshëm të kampionatit.
E megjithatë, ishin vitet me Partizanin e Tiranës që e shndërruan Dorian Bylykbashin në një figurë të dashur për gjithë dashamirësit e futbollit. Nga 2003 deri në 2006, ai ishte zemra dhe truri i skuadrës së kuqe, duke fituar Kupën e Shqipërisë dhe Superkupën në sezonin 2003-2004. Në atë periudhë, Partizani kishte një grup të fortë, por ishte Bylykbashi që bënte diferencën. Me 41 gola në tre sezone dhe me dhjetëra asistime, ai u kthye në simbol të skuadrës dhe në idhull të tifozërisë së kuqe. Gjithashtu, gjatë kësaj periudhe ai shërbeu si kapiten i skuadrës, duke udhëhequr ekipin dhe duke qenë pikë referimi për bashkëlojtarët dhe tifozët.
Në sezonin 2004-2005, ai u shpall golashënuesi më i mirë i Kategorisë Superiore, një arritje e rrallë për një mesfushor. Çdo herë që ai afrohej me topin, tribunat shpërthenin në ovacione, sepse dihej që diçka e bukur po ndodhte.
Në kulmin e formës, Bylykbashi mori rrugën drejt Ukrainës, ku u bashkua me skuadrën e FC Kryvbas Kryvyi Rih, pjesë e elitës së futbollit ukrainas. Edhe pse përballë një kampionati fizik dhe kërkues, ai arriti të përshtatej shpejt, duke fituar respektin e trajnerëve dhe tifozëve për profesionalizmin dhe inteligjencën e tij në fushë. Gjatë kësaj periudhe, ai u emërua kapiten i skuadrës, një arritje e rrallë për një lojtar shqiptar jashtë vendit, që dëshmon aftësitë e tij udhëheqëse dhe karakterin e fortë.
Si çdo futbollist që mban zemrën në qytetin e lindjes, Bylykbashi u rikthye disa herë te Elbasani, për të ndihmuar klubin në periudha të vështira. Në vitin 2011, firmosi sërish me skuadrën verdheblu, ndërsa në 2013-2014 e ndihmoi ta rikthente ekipin në Superiore, duke fituar edhe një herë Kategorinë e Parë.
Në dhjetor 2014, ai u rikthye për herë të dytë te Partizani, në një moment kur ekipi po ndërtonte një projekt të ri ambicioz. Për tifozët e kuq, rikthimi i tij nuk ishte thjesht një transferim, ishte kthimi i një legjende në shtëpi.
Dorian Bylykbashi ka përfaqësuar edhe Kombëtaren shqiptare, duke zhvilluar 6 ndeshje zyrtare mes viteve 2006 dhe 2010.
Sot, pas përfundimit të karrierës si lojtar, Bylykbashi mbetet një simbol i futbollit elbasanas dhe një figurë e respektuar në të gjithë vendin. Për tifozët që e panë të luante, kujtimi i tij lidhet me elegancën në lëvizje, me pasimet e mençura dhe me ndjenjën se çdo aksion, me topin në këmbët e tij, mund të përfundonte në një kryevepër. Ai është shembulli i lojtarit që nuk fitoi vetëm trofe, por fitoi respektin dhe dashurinë e çdo skuadre ku luajti.
