“U sëmura 15 vjeç, njerëzit thoshin bën vetë se do burrë. Prindërit e mi me lot në sy…” rrëfehet vajza nga Elbasani

Në emisionin e E Diela Shqiptare tek rubrika “Ka një mesazh për ty”, ka ardhur Bleona një vajzë 23-vjeçare e cila ka treguar një histori prekëse kur ishte 15 vjeç.

Ajo u rrëzua dhe lëndoi gjurin, ku u detyrua që të qëndronte pa lëvizur për 3 muaj. Gjatë kësaj periudhe përveç dhimbjes dhe mërzisë së prindërve, Bleona duhet të duronte edhe fjalët e njerëzve që thonin për të. Sipas saj njerëzit thoshin që ajo nuk është e sëmurë, bën vetë dhe se kërkon burrë. Këtë gjë e ka përjetuar shumë keq dhe gjithmonë qante, por pranë saj, i ka qëndruar familja dhe motra.

Bleona: Kur isha 15 vjeç, isha e sëmurë, mir që isha e sëmurë, por dëgjoja dhe nga njerëzit fjalë.

Ardit Gjebrea: Për shembull?

Bleona: Në momentin që isha e sëmurë dëgjoja njerëzit që jo të thoshin inshallah do i kalojë, por nuk është e sëmurë, bën vetë sepse do burrë. A ishte kjo një fjalë për të thënë për një fëmijë 15 vjeç? Ndërkohë që unë isha e sëmurë dhe vuaja. Më vrisnin shumë fjalët. A bën një 15-vjeçare të shtiret sikur është e sëmurë, të shikojë prindërit e vetë duke qarë?

Ardit Gjebrea: Po kush e thoshte këtë gjë?

Bleona: Të gjithë pa përjashtim.

Ardit Gjebrea: Ato që kërkonin burrë për vete?

Bleona: Përfshirë edhe ata që ishin prindër. Nuk thoshin vetëm mosha ime ose dikush tjetër që ishte vetëm 2-3 vite më e madhe se unë. Por thoshin dhe vetë ato që ishin vetë prindër.

Ardit Gjebrea: Po ti çfarë sëmundje kishe?

Bleona: Unë kisha vrarë gjurin, u rrëzova dhe për tre muaj kam ndenjur, nuk kam lëvizur dhe në atë moment thoshin që nuk është e sëmurë, nuk i dhemb gjuri, por…

Ardit Gjebrea: I dhemb burri.

Bleona: Do burrë prandaj.

Ardit Gjebrea: Në çfarë moshe martohen aty zakonisht?

Bleona: Pjesa më e madhe martohen 18 e lart, jo më poshtë.

Ardit Gjebrea: Kishe kohë.

Bleona: Kisha kohë, po njerëzit.

Ardit Gjebrea: Dalim tek motra.

Bleona: Në momentin që dëgjova që njerëzit po flisnin kështu, jo vetëm unë por edhe prindërit, motra dhe vëllai u mërzitëm. Nuk na linin rehat njerëzit. Motra u afrua…

Ardit Gjebrea: Të vrasësh gjurin dhe mos të të lërë rehat dynjaja, kjo është…

Bleona: Motra u afrua dhe më tha, po çfarë ke, pse po qan? Edhe po i tregoja që nga njerëzit. Jo tha mos dëgjo fjalët e të tjerëve, se Zoti i vjen në hak çdokujt tha.

Ardit Gjebrea: Pra motra dikur të tha mos dëgjo se çfarë thonë njerëzit. Ndërkohë që ke ardhur sot për t’ja thënë sot këtë fjalë ti motrës, mos dëgjo se çfarë thonë njerëzit.

Bleona ka treguar se motrës së saj iu dogj djali dy vjeç me qumësht.

Sipas saj, përveç dhimbjes që nëna ndjen në këto raste, ankthit dhe mërzisë nëse fëmija i saj do jetojë apo jo, motrës së Bleonës i është dashur që të përballet edhe me fjalët e njerëzve.

Ajo thotë se njerëzit e bezdisin shpesh të motrën duke i bërë pyetje të shumta për të shuar kuriozitetin e tyre.

Bleona: Në datën 17 Prill të këtij viti motrës iu dogj djali, sepse ajo është e martuar dhe ka një djalë 2 vjeç. Iu dogj djali me qumësht. U nis nga fshati, e çuan në spitalin e Elbasanit. Aty thjesht i bënë disa mjekime të shpejta, por e nisën për Tiranë, e shtruan dhe për 28 ditë nuk i dhanë shpresa për të jetuar sepse djegia ishte në fazën e tretë. Motrës nuk ia thanë, me ndihmën e Zotit dhe me ndihmën e doktorëve djali ia hodhi, shpëtoi. Në ditën e 24 shkon një mjek, e shikon djalin dhe motra del nga mbrapa dhe e pyet, i thotë si është? Ndërkohë që ai i thotë që nuk shpëton djali dhe që nga ai moment, motrës herë pas here i bie të fiktë.

vesh që është shtatzënë, filluan? Përsëri je shtatzënë ti? Po si do i mbash ti dy fëmijë, të prisje dhe pak kohë që djali të rritej edhe pak, të bëhej më mirë, je shumë e vogël për të patur dy fëmijë. A do ja dalësh mbanë?

Ardit Gjebrea: Po ç’ju duhet atyre?

Bleona: Fjalët e njerëzve gjithmonë nuk ndalojnë.

Ardit Gjebrea: Ishin të njëjtit njerëz që të thoshin ty atëherë që ajo nuk ka vrarë gjurin, po do burrin.

Bleona: Po.

Ardit Gjebrea: Ndërkohë që sot si ka mundësi që ajo është shtatzënë e duhet të kujdeset për djalin etj etj. Po nuk u lodhën?

Bleona: Vazhdojnë.

 Ardit Gjebrea: Po pse duhet t’i dëgjoni ju?

Bleona: Këtë dua t’ja them motrës. Dikur i dëgjoja unë dhe bëhesha keq, ndërsa sot po e përjeton ajo shumë keq, qan, është e lodhur. Një herë nga djali sepse ai qan gjithë kohës, nuk është mirë, një herë nga shtatzënia dhe njerëzit që nuk e lënë rehat.Klan